Pokój MizuKage

Pokój, w którym urzęduje Mizukage.



Roten wszedł do środka z małą dziewczynką na rękach...
-Dzień dobry.
Powiedział do Mizukage kłaniając się mu delikatnie.
-Mam do pana(bodajże) sprawę.
Zwrócił się do niego, a jeśli ten nie miał nic do powiedzenia, przedstawił mu całą sytuację.
-Spotkałem tą dziewczynkę na ulicy przed barem. Mówi, że jej rodzice uciekli. Jestem przekonany, że została przez nich porzucona. Chodź to dziwne...

Dziewczynka ciągle tuliła się do Ciebie placząc a MizuKage przywitał Cię skinięciem głowy. Kiedy powiedziałeś mu co się stało ten przyjrzał sie dziewczynce i bez żadnych emocji powiedział.
-Nisu...-kiedy powiedział to imię, dziewczynka się trochę uspokoiła, wyglądało na to że było to jej imię.
- Zrobili Ci coś twoi rodzice...?-Zapytał się jej a dziewczynka przestawała płakać, jak by on na nią jakoś działał. Ona pokręciła przecząco głową a MizuKage spojrzał na papiery przed sobą zwracając się teraz do Ciebie.
-jej rodzice byli szpiegami... Musieli uciekać bo zdemaskowaliśmy ich... dziewczynka została sama...-Powiedział spokojnym głosem, dziewczynka już nawet ani razu nie łkała.

Roten skinął głową i widząc, że Nisu już się uspokoiła, położył ją na ziemii i pogłaskał lekko po głowie. Był pod wrażeniem siły głosu Mizukage, który uspokoił tak szybko jeszcze przed chwilą płaczącą dziewczynkę. *Eh... Szpiedzy...* westchnął też nie wiedząc za dobrze, co sądzić o tej sprawie. Z jednej strony byli do tego zmuszeni, jeśli chcieli żyć, a z drugiej... zostawili same małe dziecko. Do tego dziewczynkę...
-Co mam z nią zrobić?
Zadał pytanie Mizukage, na które właśnie szukał u niego odpowiedzi.

MizuKage nie wiedział zbytnio co z nią zrobić, widziałeś lekkie zakłopotanie na jego twarzy. Z jednej strony mógł Ci powierzyć opiekę nad dzieckiem, a z drugiej strony myślał czy może Ci zaufać.
-Jesteś nie pełnoletni... Przetrzymasz ją u siebie w domu przez najbliższy czas?-Zapytał sie poważnym głosem, podnosząc głowę.

-Nie ma sprawy.
Odpowiedział Roten.
-Chyba sobie poradzę.
Powiedział z nadzieją, a następnie uprzedził kage.
-W razie problemów zgłoszę się tu ponownie. Do widzenia.
Ponownie lekko się ukłonił, przykucnął, by wziąć Nisu na ręce, a następnie wyszedł z nią. Skierował się do biblioteki, jak zamierzał wcześniej. *Zajmowanie się nią chyba mi nie będzie przeszkadzać w treningu.* Myślał. Po drodze spytał się małej.
-Jesteś głodna?
By może wstąpić do sklepu po coś dla niej do jedzenia lub picia.

Mizukage wręczył Ci przed wyjściem 50 yen. [Dopisz sobie] życząc Ci powodzenia. Dziewczynka pokręciła przecząco głową, była mało mowna, a teraz do tego smutna i załamana.

Wobec tego nie wstąpił do spożywczego, a ruszył dalej w poszukiwaniu biblioteki. *A może jednak coś kupić na później...* zastanawiał się w drodze, po czym zdecydował.
-Kupię coś na potem, jakbyś zgłodniała.
Oznajmił dziewczynce z poważną miną. Myślał nad tym, co powiedzieć dziewczynce, by podnieść ją na duchu. *Nie przejmuj się tym, co się stało, to nie ma już znaczenia.* Nic jednak nie powiedział bojąc się, że to może tylko pogorszyć sprawę i spowodować ponowny wybuch płaczu u dziewczyny. Wstąpił do sklepu.

W sklepie było mało ludzi, lecz niektórzy patrzyli na Ciebie dziwnie. [pisz w spożywczaku xD]