Plac przed akademią

Widziałeś na jego twarzy lekkie zakłopotanie, lecz on odpowiedział Ci szczerze.
-Twój ojciec był tak że moim ojcem...-Powiedział patrząc na twoją reakcję. Zdziwiło Cię i to bardzo, nie wiedziałeś o żadnej rodzinie.

- chcesz przez to powiedzieć że jesteśmy rodziną
zapytał nie wiedząc już co o tym myśleć

-Tak...-Powiedział krótko, patrząc na Ciebie ciągle

- nie odpowiedziałeś na moje pytanie, co jest we mnie takiego że moje życie jest zagrożone ??
zapytał ponownie

Mężczyzna podrapał się po brodzine i odpowiedział.
-Nie mogę Ci teraz an to odpowiedzieć, ale obiecuje że nic Ci sie nie stanie...-Pwoeidział do Ciebie z delikatnym uśmiechem.

- skąd ta pewność już raz o mały włos nie zginąłem
dodal po chwili

Dochodzę do placu z Hikarim na ramieniu. Ujrzałem MizuKage jak rozmawia wiec poszedłem gdzieś na bok pod drzewo gdzie usiadłem czekając na rozpoczęcie..

prze Hiroshim pojawił się mizukage, lecz siedział on tak że na murku rozmawiając z Reitą.
-zajęcia rozpoczną się w sali nr. 11...-Powiedział Kage który stał przed Hiroshim a do Reity powiedział/
- Ale żyjesz, to jest najwazniejsze..-Powiedział Kage patrząc na Ceibie.

- Nie zamierzam opuszczać tego świata, mam jeszcze wiele do zrobienia
powiedział i uśmiechnął się na swój sposób

Dobrze dziękuje. Odpowiedziałem wstając i udałem sie do sali..

W sali siedziały dzieciaki rozmawiały niektóre z sobą a nei które nie.
[zrób temat ]
-Na przykład co...?-Zapytał sie ciebie Kage [Reiat]

- jeszcze się przekonasz, w swoim czasie
dodał i również poszedł do sali wolnym krokiem

Nie usłyszałeś odpowiedzi zwrotnej. Wszedłeś do sali gdzie wszyscy już byli, oprócz sensei.

Wszedł do sali
//Przepraszam że mnie nie było - miałem cały dzień zaplanowany//

Przyszedł ponownie, oczekując innych uczniów. W końcu nie wytrzymał z tego uczucia że ktos go obserwuje, wyciągnął kunai i gwałtownie obrócił się.

Wiatr tylko unosił jakąś kartkę, która odleciała w dal. Dalej to czułeś, lecz nikt isę nie pojawiał.

Powiedział cicho:
-Wyjdź, jeśli mnie obserwujesz..!- Jego ton głosu był chłodny, opętany jakby ziarenkiem strachu.

Usłyszałeś szelest w krzakach, a po chwili zobaczyłeś kota któy zaczął kroczyć w twojastronę.

Odetchnął z ulgą. Jednakże z jakiejś strony był przeciwny by ten kot podszedł do niego. Nie lubił zwierząt. Schował kunai i popatrzył na kota.

Kot nagle zaczął wstawać jak by, przemiatając sie w małą dziewczynkę.
-Mały knypek..-Powiedziała do Ciebie śmiejąc sie cicho.

Spojrzał chłodno na dziewczynę i powiedział:
-Nie pozwalaj sobie.- Po czym zerknął na miejsce w którym pojawił się kot. Całe top zjawisko niepokoiło go, choć nie dawał tego po sobie poznać.

Dziewczynka zasmiała się. Była strasznie rozbawiona.
-Bałeś się.. Bałeś...-Skakała z radości wręcz.

Nie wytrzymał. Wyciągnął shuriken i z całej siły, ale jednocześnie koncentrując się na celu cisnął nim w dziewczynę. Wszystko to starał się zrobić szybko i jak tylko najbardziej się dało tak, żeby tego nie zauważyła.

Trafiłeś w jej klatkę piersiową. Ta spojrzała na Ciebie. Krew polała się po jej ubraniu a ona upadła do tyłu, płacząc.

Nie odczuwał nic. Nie było mu ani źle, ani dobrze. Wyciągnął shuriken i powiedział:
-Czego chciałaś?- Nawet jeśli to była Ami, nie przeszkadzało mu to.