Draga przez las

nagle zobaczyliście trzy osoby, które biegną na was, nie wiedzieliście kto to, nie znaliście.

W ułamku sekundy otworzył oczy spojrzał na tą trójkę i rozejrzał się po otoczeniu, sam szybko ruszył w ich stronę, szybko wyciągnął dwa kunai'e i pochylił się lekko jak by gotowy do obrony, biegł wprost na nich nagle złożył pieczęć i wyszeptał
- Bushin no jutsu
miał zamiar zmylić swoich przeciwników, kiedy tylko klony się pojawiły zaczęły bieć na równi z nim, kierował nimi telepatycznie nagle dwa klony skręciły na jednego zaś Reita skręcił pomiędzy tamtych dwóch i ciął sztyletami w okolicy ich pasa

Klepnął się otwartą dłonią w czoło.
-Za szybko działasz kolego. Skąd wiesz że to przeciwnicy? -Zapytał Inseki, sam wyciągając wakizishi i ustawiając się w pozycji gotowej do bloku lub uniku. Sam skupił się, by na wszelki wypadek być przygotowanym do wprowadzenia odpowiedniej kontry.

Jeden przeciwnik zrobił to samo co Retita na niego, lecz Hikari uderzył w jego szyję, odlatując do góry, Hiroshi stał z tyłu. Przeciwnicy stali na przeciwko was, mieli opaski Oto w różnych miejscach.

-Więc jednak się myliłem..- Westchnął ciężko.
Zaczął biec na jednego z wyciągniętym wakizashi, Kiedy był jakiś metr przed nim starał się przeskoczyć nad nim, z tyłu w miejscach kolan podciąć go mieczem, co starał się zrobić z taką siłą, by mu je złamać, następnie na zakończenie tego, odskoczył parę metrów.
Jeśli mu się nie udało, przede wszystkim starał się wszystko zrobić tak, by bezpiecznie odskoczyć.

odskoczył instynktownie i wyprowadził pchnięcie w brzuch tego który był ranny w szyję, rozejrzał się gwałtownie i podbiegł do trzeciego przeciwnika, trzymał kurczowo kuna'i w dłoni a kiedy był już blisko rzucił w niego kunai'em, następnie podbiegł i uderzył go z pięści w brzuch i zaraz z drugiej strony pod żebra , obrócił się i kopnął go w twarz, skoczył do niego i wykonał cięcie drugim kunai'em którego trzymał w prawej dłoni

Nie zdążyliście wykonać żadnego ruchu, w waszą stronę poleciało 10 kunai.

Szybko wyskoczył w górę starając się wskoczyć na najbliższe drzewo. Stamtąd rzucił do nich wszystkimi shurikenami jakie miał.

- Kiedy zobaczył Kunai'e które pędzą w jego stronę wykonał pieczęć
- Kawarimi no Jutsu
wyszeptał pod nosem i podmienił swoje ciało z kawałkiem kory drzewa które stało niedaleko, następnie skoczył z gałęzi na przeciwnika który stał najbliżej i wyprowadził uderzenie nogą w jego plecy, miał na celu powalenie przeciwnika by za chwilę wykończyć go wbijając mu kunai w kark. Ciągle oczy miał do o koła głowy starał sie czytać z ruchów przeciwników i wykorzystywać ich niedociągnięcia na swoją korzyść

Inseki - Rzuciłeś w nich shuriken'ami lecz wszyscy odskoczyli do tyłu.
Reita - Wykonałeś podmianę ciała idealnie. Kopnąłeś go w plecy, lecz nie zwróciłeś wtedy uwagi na drugiego, który zaatakował Cię w twarz. uderzyłeś plecami o drzewo. Hiroshi oddalił się z jednym walcząc z nim.

Odepchnął się od drzewa i z rozpędu całą masą ciała poleciał na tego który po uderzył, chciał go wywrócić by zdobyć przewagę, usiadł na nim i oparł mocno kolanami o jego ręce tak żeby nie mógł nimi ruszać. Zaczął uderzać go mocno po twarzy by oszołomić przeciwnika i nie zauważalnie wbić mu kunai w okolicę żeber

Chwycił ponownie wakizashi z nim zeskoczył. Starał się zeskoczyć na jednego z tych, który nie był atakowany przez Reitę. Jeśli udało mu się powalić na ziemię jakiegoś, wbija mu wakizashi w tętnice podobojczykową, a jeśli mu się nie udaje, szybkim uchem odskakuje na bezpieczną odległość by przygotować się do ponownego ataku.

W momencie kiedy mieliście wykonać ciosy ostateczne, ponieważ udało wam się to, zobaczyliście swoich kolegów z klasy, którzy znów mieli opaski z Kiri a nie oto. Próbowali się bronić.
[Jeśli ich zabijacie to napiszcie]

Parsknął śmiechem szaleńca, otworzył oczy szeroko i kontynuował atak. Ich wina, że zaatakowali.

Bez żadnych skrupułów wbił kunai pod jego żebra i przekręcił kilka razy, zaatakował go pierwszy a tego nie mógł odpuścić, kiedy zatopił ostrze w jego ciało poczuł coś dziwnego jak by ulgę miał ochotę zrobić to już dawno kiedy był jeszcze dzieckiem...wstał z niego i rozejrzał się

Zabiliście ich, już to widzieliście. nagle zaczął wiać silny wiatr a po środku was pojawiła się ta sama kobieta co na początku.
-Witam was, wiecie co zrobiliście..?-Zapytała się was, nawet nie wiedzieliście kiedy ciała waszych sprzymierzeńców znikły.

Odwrócił się w jej stronę
- tak, broniłem się
powiedział chłodno

-Popieram mojego przedmówcę. Jeśli ktoś nas atakuje, a nie mamy zbyt dużej możliwości ataku, bronimy się, czyż nie? - Powiedział obojętnie.

Nagle kobieta znikła, pojawiając się przed Reitą. Położyła Ci rękę na ramieniu i uderzyła Cie zamkniętą pięścią w brzuch, wisiałeś na jej pięści. Zdawało Ci się że wszystkie wnętrzności wylatują Ci na zewnątrz.
-W tej wiosce wymagana jest dyscyplina i szacunek, rozumiesz...?-zapytała się ciebie na ucho. Było Ci wymówić jakiekolwiek słowo.

Obrócił się do Reity szybko i był gotów do ataku gdyby posunęła się dalej. Czekał na jakiekolwiek wskazówki z jego strony.

jego ciało ogarnęła wściekłość oddychał szybciej nigdy nie był w ten sposób poniżony nie mógł znieść tego faktu, kiedy tylko pozbierał siły odpowiedział
- w tej wiosce nie można nikomu ufać, budzę się z świadomością że ten dzień może być ostatnim...nie wiesz co przeżyłem. Co do szacunku, okazuję go tym do których czuję respekt
jego ton głosu przepełniony był w pewnym stopniu ironią

Zrozumiał, że ma czekać. Trochę mu to przeszkadzało, bo ból i smutek, które zapanowały w tym otoczeniu były prawie namacalne. Patrzył uważnie na kobietę, był skupiony, miał nadzieję na szybki powrót do egzaminów.

nagle poczułeś że spadać, lecz teraz poczułeś uścisk na gardle. uderzyła tobą o drzewo, tym samym uderzając Cię kolanem, poczułeś to samo co przed chwilą.
- Wiem co przeżyłeś, znam twoje akta, znam twojego brata... I nie myśl sobie że ty jedyny jesteś i byłeś taki...-Powiedziała trzymając Cię tak, że się nei dusiłeś tylko głowę Ci odrywała [xD]

zacisnął mocno zęby i automatycznie dłonie, czuł niewyobrażalną nienawiść po tym co zrobiła zapomniał sens słowa: "zaufać komuś" od teraz każdy bez wyjątku był wrogiem..nie chciał wyjść na słabeusza uniósł lekko głowę
- skoro tak to pewnie wiesz dlaczego to zrobiłem
syknął przez ból i spojrzał w jej oczy

-Tak, bo przepełnia Cię nienawiść do świata, przez to co przeżyłeś... Myśli że każdy Cię odtrąca, a to ty to robisz, a nie oni, nie umiesz się zaakceptować takim jakim jesteś...-Powiedziała do Ciebie nadlej trzymając Cię z łatwością na górze.