Posiadłość rodziny Luccich

~Co ona się tak na mnie patrzyła... Nieważne.~ Mimo wszystko wciąż się nad tym zastanawiając idę do swojego pokoju. Jak zwykle kładę się na łóżku (Hattori siada na rzeźbie), po czym robię sobie krótką drzemkę.

Słyszałeś odgłosy ulic, przypomniało Ci się że dzisiaj są targi. Ale cóż, nie interesowało Ciebie to za bardzo. zasnąłeś, obudziłeś się po 2 godzinach. Była krótka drzemka.

Otwieram oczy, po czym wstaję (Hattori natychmiast siada na moim ramieniu) i wychodzę z domu na trening, do miejsca, gdzie zawsze chodziłem. Cichego. Wyludnionego. Gdzie nikt mi nie będzie przeszkadzał. Oczywiście, w kierunku polany.

Doszedłeś tam dosyć szybko, ale ciemno się robiło.

Widząc mężczyznę mimo mojego opanowania dotyka mnie niepokój. ~Kim on jest i czego chce o tej porze?~ Podchodzę do niego, po czym Hattori nagle się odzywa. Gruuu, potrzebujesz czegoś? Pyta się jak zwykle nieco skrzekliwym głosem. Moja twarz nie wyraża żadnych emocji.

"Chłopak" spojrzał na Ciebie, po czym wzruszył ramionami, nie odzywał się.

Gruuu! Hattori macha niezadowolony skrzydłami. Nie wiesz, że opieranie się o ścianę cudzego domu jest co najmniej podejrzane? Po czym wskazuje skrzydłem na nieznajomego. Jak się nazywasz?

Mężczyzna spojrzał Tobie z oczy, poczułeś nie miły dreszcz na ciele.

~Co jest z tym człowiekiem.~ Mimo dreszczu nie okazuje żadnych emocji. W końcu zamykam oczy. ~Nie mój interes. Niech sobie tutaj stoi cały dzień.~ Gruuu, rób co chcesz... Mówi Hattori, a ja idę do domu nie odwracając się ani razu do nieznajomego.

Mężczyzna pojawił się przed drzwiami. Widziałeś teraz go dokładnie. Był to ten sam facet co był na placu akademii.

Wygląda na to że naprawdę czegoś chciałeś, sensei! Hattori znowu się odzywa. Czy chcesz, sensei, porozmawiać z członkiem mojej rodziny? Ja sam kładę rękę na klamce, odwracając się do niego.

-Chciałem zabić Ciebie. -{Powedziałem poważnym głosem, ale to nie mogło być prawdzie.

Rozumiem... Hattori zamyka oczy, po czym dodaje. W takim razie może omówimy to przy herbacie? Otwieram drzwi, zapraszając gestem ręki sensei do środka.