Dom rodziny Cross'a

Osoby zamieszkujące dom : Matka - Emi, Ojciec - Mito, Brat - Kaz, Ja - Cross.

Opis domu: Dom jest duży i dosyć potężny, co spowodowało że był i jest dalej część domu klanowego, którym teraz opiekuje sie rodzina Cross'a. Jest on trochę oddalony od głównych siedzib klanu. Dom jest na uboczu miasta, chcąc mieć ciszę i spokój. Obok ich domu jest parę innych, ale prawie zawsze jest tutaj cicho. Za domem jest ogród, w którym rosną jabłonie, a dalej... łąka, zarośnięta różnorodnymi kwieciami. Dom jest piętrowy. na parterze, jest duży hol, prowadzący do prawie każdego pomieszczenia. Są tam 2 sypialnie, 11 pokój gościnny, kuchnia i łazienka, jak i spiżarka oraz taras. w jednej sypialni sypiają rodzice, a obok niego o dwa lata młodszy brat. Drugie piętro to 1 sypialnia Cross'a, 3 pokoje gościnne -sypialnie - łazienka większa niż na dole i taras z pokoju Cross'a. Jest to piękny dom, który jest dbany przez rodziców Kaz'a i Cross'a.

!!

Pobudka była trochę nietypowa, ponieważ on sam by się nie obudził ale to, że motyl który z nim bywał, wylądował na jego nosi, co go swędziało. Od jakiegoś czasu próbował go nazwać, lecz nie umiał znaleźć dla niego odpowiedniego imienia. Otworzył powoli oczy i spojrzał na niego. Nie zrobił nic z nim, ponieważ wiedział że motyle mu nic nie zrobią. Uśmiechnąłem sie do siebie delikatnie i spojrzałem za okno.

Po chwli leżenia w łóżku usłyszałeś wołanie mamy na śniadanie. Słońce już wysoko świeciło na niebie i słyszałeś, że już wszyscy zebrali sie w kuchni na posiłek.

Zeskoczyłem z łóżka, biorąc motyla na palec u ręki oczywiście. W piżamie zbiegłem na dół.
-Cześć..-Powiedziałem do wszystkich z uśmiechem.

Wszyscy byli już ubrani i ty jako jedyny byłeś w piżamie. Spojrzeli sie na Ciebie troche dziwnym wzrokiem można powiedzieć, ze troche zaskoczonym.
- synku ubierz sie dobrze i w tedy zjesz śniadanie
Powiedziałą do Ciebie mama gdy podeszła i pogłaskała Cie po główce. Twój brat i ojciec już zaczynali jeść posiłek.

Spojrzałem na mamę trochę dziwnie ale uśmiechnąłem się.Odwróciłem się i poszedłem na górę do swojego pokoju. ubrałem się w swoje codzienne ubranie, których miałem parę kompletów.[xD] Potem powoli już nie śpiesząc się zszedłem na dół do kuchni, zasiadając przy stole.

Na śniadanie miałeś pare kanapek z szynką, serem i sałatą i do popicia sok wiśniowy. Rodzina nadal jadła swoje śniadanie gdy przyszedłeś spowrotem do kuchni.
- smacznego...
Powiedzieli wszyscy do Ciebie przerywając na moment jedzenie po czm wrócili do jedzenia.

-Smacznego...- Powiedziałem do nich patrząc kątem oka na brata jak sie zachowuje przy stole jak ja małem 8 lat to bym już coś nabroił, aon taki grzeczny.

Zauważyłeś, że oczy brata rozglądają sie po casłym stole. Gdy ten zauważył, że sie na niego patrzysz zaczął sie na ciebie tak wkurzająco gapić. Trzymał właśnie kanapke w buzi lecz jej nie jadł. Gapił sie tak na CIebie jakby chciał Cie mocno wkurzyć.

Odwróciłem głowę w inną stronę jedząc swoją kanapkę. Nie chciałem go drażnić ani nic mu robić bo znów by się popłakał.

Braciszek nie dokańczając sowjej ostatniej kanapki szybko wybiegł z kuchni do swojego pokoju
- ach... te dzieciaki...
Powiedział ojciec i poszedł sobie na tarac poczytać jakąś książke, a mama zabrała sie za zmywanie.

-Ah.. Ci rodzice...-Powiedziałem do ojca z lekką zaczepnością. Wyszedłem na polanę za domem i zacząłem wzywać do siebie motyle za pomocą myśli.

Ojciec obserował Twoje poczyynania z tarasu. Twój motyl usiadł CI na głowie, a po za nim przybyły tylko trzy małe motylki.

[i]-No... czemu ich tak mało...[/b]-Powiedziałem sam do siebie, wyciągając rękę przed siebie. Chciałem zrobić aby wszystkie motyle [4 xD] latały wokół mojej ręki.

Twój motylek oczywiście posusznie latał wokół twojej ręki lecz trzy pozostałe jakoś sie z tym ociągaly. To czasem odlatywały od ręki, a czasem na niej siadały poprostu.

-Głupki...!-Powiedziałem głośniej trochę, zamykając oczy na chwilę i skupiając się na nich. Musiałę opanować to, aby później móc nimi walczyć, było to trudne i wymagające dużego poświęcenia czasu.

MOtylki przez dosłownie chwile latały tak jak trzeba po czym dwa z nich odleciały, a trzeci usiadł Ci na nosie. Tylko twój motylek posłuszie latał wokół twojej dłoni tak jak trzeba.

-Co za...-Powiedziałem do siebie zdmuchując motyla z mojego nosa. Wziąłem motylka na palec, tego mojego i przyjrzałem mu się dokładnie.

Motyl wygladał tak jak zwykle. Siedział grzecznie na Twoim palcu co jakiś czas machając skrzydłami.

-jak chcesz się nazywać...?-zapytałem się go jak by chcąc aby mi odpowiedział. Kątem oka spojrzałem na tatę.

Moptyl machnął dwa razy szybko skrzydłami i trzy razy wolno. Ojciec zaśmiał sie.
- on chce sie nazywać Choo...
Krzyknął do Ciebie z tarasu

-Skąd to wiesz, tato...?-zapytałem sie wolno podchodząc do niego.

Ojciec odłożył książke i podszedł do barierki
- z tego jak machał skrzydłami... opowiednie machnięcia oznaczają jakieś słowa... hm... można to w pewien sposób nazwać językiem migowym motyli dzieki któremu moga sie porozumiewać z członkami naszego klanu... pewnego dnia również sie nauczysz tego języka...

-Taak? Suuper... Co teraz mówi...?-Spojrzałem na motyla z wielkim uśmiechem.

- sam spróbuj to rozszyfrować...
Powiedział ojciec i zaśmiać sie po czym na chwile zniknął z tarasu. Już po chwili wrócił na taraz i rzucił Ci jakąś książke
- tutaj masz napisane jak odczytać słowa ze skrzydeł motyla...
Po tych słowach ojciec wrócił do dommu, a gdy spojrzałeś na okładke książki widniał na niej tytuł "Mowa Skrzydeł" autorstwa Siochiro Chogo.

Uśmiechnąłem się sam do siebie. Usiadłem na schodach tarasu, kładąc książkę na kolanach. Zacząłem czytać, ale chciałem znaleźć coś o tych ruchach skrzydeł.