Mała polana w lesie

Rozkazuję klonowi zniknąć, po czym spoglądając na niebo sprawdzam, jaka jest teraz pora. ~Niedługo trzeba wrócić na obiad... ale ponieważ służba ma wolne, to nie trzeba się śpieszyć.~ Chwilę siadam i odpoczywam, po czym podchodzę jeszcze raz do pnia i tym razem mocno w niego kopię. Ponieważ nogi mam mocniejsze, nie powinienem mieć już ran na nich. Po prostym kopnięciu uderzam drugą nogą z półobrotu, po czym wykonuję gwiazdę tak, aby stopa zakończyła upadek mniej więcej na wysokości szyi dorosłego człowieka. Powtarzam tak parę razy, dopóki się nie zmęczę się bardzo.

Uderzenia nie był mocne ale z każdym kopnięciem nabierałeś w prawy. Stopa Cię trochę bolała od uderzeń w twardą recz, a ty po 90 minutach się zmęczyłeś tak że twoje uderzenia już nie miał sensu.

Znowu chwilę odpoczywam. Hattori, przyglądający się dotychczas treningowi, zlatuje mi na ramię. ~Pora wracać...~ Myślę, po czym wracam wolnym krokiem się do willi. ~Muszę sam sobie zrobić obiad... to trochę potrwa.~ Jak zwykle ignoruje ludzi, którzy mnie ignorują.

Doszedłeś do domu, który był opustozsony.
[Sorry że tak późno ale nie widziałem twojego posta...]

~Ciemno się zrobiło... trudno. Nie przeszkadza mi to.~ Obowiązkowo zaczynam od rozgrzewki, czyli 30 pompek oraz rozciąganie się, po czym podchodzę do drzewa, gdzie najczęściej ćwiczę uderzenia. Zatrzymuję się, a następnie zamykam oczy. ~Ważna jest koncentracja... oraz spokój... Nie mogę okazać słabości.~ Po chwili je nagle otwieram i uderzam z całej siły w drzewo, nie okazując żadnych emocji spowodowanych bólem. Po chwili uderzam kolejny raz i następny, i następny... Tak uderzam, dopóki ból stanie się nie do wytrzymania.

Byłeś z każdym dniem odporniejszy. Ból był mały, coraz mniejszy.
[Sorry, nie pokazało mi twojego postra]

(ok, i don't mind)
W końcu uderzam ostatni raz, po czym odchodzę od drzewa, zamykając oczy i łapiąc oddech. ~Teraz coś innego...~ Wchodzę na środek polany, koncentruję chakrę, a następnie zawiązywania pieczęcie. Bunshin no jutsu! Wykonuję klona, jednak nie przerywam zawiązywania. Kawarimi no Jutsu! Podmieniam się z kłodą w lesie, lecz to jeszcze nie koniec. Henge no Jutsu! Zamieniam się w drzewo. Po chwili wszystko odwołuje. Trenuję tak kilka razy, aż się zmęczę.

Zamiana w drzewo wyszło Ci jakoś dziwnie, jakiś krzywy byłeś. Zacząłeś to powtarzać, z każdym razem czułeś sie słabiej.

Robię to jeszcze raz, po czym zatrzymuje się. ~Dosyć... jeszcze jedno pozostaje.~ Znowu podchodzę do drzewa i kopię je z półobrotu, po czym robię gwiazdę stając na rękach i uderzam drugą nogą, a następnie obracając się uderzam poziomo nogami w drzewo. Powtarzam tak parę razy dopóki nie będę naprawdę zmęczony.

Byłeś zmęczony, a miejsca którymi atakowałeś były tylko zaczerwienione.

~Dosyć na dzisiaj.~ Starając się nie okazywać emocji idę do domu. Hattori znów przylatuje i siada na moim ramieniu. Dotykam jego głowy, po czym kontynuuję drogę z powrotem.

Przed domem zobaczyłeś mężczyznę twojego wzrostu lecz wyglądał na dorosłego. Stał oparty o twój dom.