Mała polana w lesie

Po drodze spotkałeś dziewczynę z kosą w ręku. Znałeś ją. Siedziała pod drzewem i chyba spała.

Nagle do jego głowy przyszła myśl kiedy dziewczyna wykiwała go mówiąc krótko , zatrzymał się kawałek od niej

Dziewczyna nie otwierała oczu, lecz trzymała kosę kurczowo.

Uśmiechnął się pod nosem jego czarny strój oraz popielata cera była idealnym kamuflażem w nocy, postanowił trochę się pobawić.Stał akurat z tyłu drzewa pod którym siedziała dziewczyna, wszedł najciszej jak tylko mógł na gałąź używając przy tym chakry i spojrzał na nią z góry

Dziewczyna nawet nie drgnęła, lecz co ci się wydawało że nie spała.

Jedynie co wyróżniało go to czerwone oczy których nie dało się nie zauważyć , spojrzał na dziewczynę i po chwili wyciągnął 2 kunai'e

-Zabiesz mnie..?-Zapytała się nagle dziewczyna.

- łatwo cię przewidzieć
powiedział spokojnie, od zawsze byl typem obserwatora widział więcej niż inni i potrafił wyciągnąć wnioski
- za dużo pytasz
dodał po chwili

-Za wolno działasz...-Dziewczyna nagle skoczyła do przodu, obracając się w powietrzu. Wykonała cięcie na swojej wysokości. Nic przez chwile sie nie działo, lecz drzewo na którym byłem i dwa boczne zaczęły się zawalać.

Zeskoczył z drzewa w bok i po chwili nie było go już widać
- nie znasz mnie, gdybym chciał zrobił bym to jakiś czas temu
powiedział szeptem a echo zrobiło swoje

Spojrzała w twoją strone rozbawiona. Oparła kosę na ramieniu i czekała na twój ruch.

Kiedy patrzyła w tamtą stronę on był już za jej plecami,potrafił świetnie się kamuflować o takiej porze, złapał kurczowo za kunai i przystawił go do szyi dziewczyny
- ciesze się że ci się podoba
wysyczał do jej ucha

[TO że umiesz się kamuflować nie znaczy że możesz się pojawić za nią, ponieważ mogła Cię usłyszeć...OStatni raz, potem ost...]
-Tnij...-Powiedziała dziewczyna mężnie, lecz coś Ci przeszkadząło, nie mogłeś tnąć, jakieś środkowe uczucie.

[okey sory :p ]

Coś mu w tym przeszkadzało jednak nienawidził manipulacji tak bardzo że ciął kunaiem po jej szyi po czym odskoczył szybko do tyłu

Dziewczyna w momencie kiedy dotknąłeś jej skóry, zamieniła się w kłodę a ona.. nie wiedziałeś gdzie była.

Uśmiechnął się z ironią ukazując swoje białe zęby, stał przez chwilę w bez ruchu ale postanowił że nie będzie marnował więcej czasu i poszedł do mieszkania

-Boisz się..-Usłyszałeś jej głos i korki oddalające się. Jeśli idziesz dalej, pisz w domu.

Zatrzymał się nagle
- nie boję się niczego a tak poza tym nie robisz na mnie większego wrażenia
powiedział spokojnie

-To czemu uciekasz...? Boisz się że Cię pobije..?-zapytała się wrednym głosem.

- Tak jak wspomniałem nie boję się niczego i nikogo i nie uciekam tylko mam jutro egzamin na Genina i muszę oszczędzać siły, myśl sobie co chcesz ja wiem swoje i tak jak ci obiecałem dopóki żyję twoje życie nie jest bezpieczne
kiedy skończył poszedł w kierunku swojego mieszkania

NIe powiedziała nic. Nic nie usłyszałeś, doszedłeś spokojnie do domu.

~Idealna...~ Rozglądam się oczami po niej. ~Tutaj nikt nie będzie "zaszczycał" mnie swoją irytująca obecnością.~ Przez chwilę się zastanawiam, dlaczego ojciec dał tym darmozjadom wolne. W końcu dochodzę do wniosku, że dał im dlatego, żeby potem lepiej pracowali. ~Zamiast dać parę batów... efekt szybszy oraz skuteczniejszy.~ W końcu biorę się za rozgrzewkę. Rozciągam się, po czym wykonuję 30 pompek. Po rozgrzewce pochodzę do drzewa. ~Trzeba mieć dużo siły, żeby opanować 6 umiejętności... Teraz czas na trening.~ Uderzam pięściami w drzewo, na początku wolno, potem coraz szybciej, aż dojdę do swojego maksimum. Nie zważam na rany, które mogą ewentualnie powstać.

Uderzałeś w drzewo pięściami, na prawej pięści miałeś ranę, która Cię piekła lecz uderzałeś dalej, chciałeś być "twardy".

Mimo że ból był duży, to wciąż uderzałem. Musiałem... Nie mogę sobie pozwolić na słabość... Każde uderzenie zostawia na pniu drzewa ślad krwi... W końcu uderzam po raz ostatni... Moje rozdarte pięści wyglądają źle... Ja jednak tylko się uśmiecham, po czym zlizuje krew, rozkoszując się chwilę jej smakiem. ~Na razie wystarczy treningów uderzeń...~ Myślę, po czym tym razem idę na środek polany. W ciszy, oczyszczam umysł i gromadzę chakrę, a następnie wykonuję pieczęcie, co jest trudniejsze przy zranionych dłoniach. Bunshin no Jutsu! Mówię, po czym staram się wykonać klona. Powtarzam to tak długo aż wyjdzie idealna kopia mnie.

Klon pojawiał sie i znikał na twoje życzenie. Po 15 mnutach powtarzania tego zobaczyłeś klona który wyglądał tak jak ty, ale ty też byłeś osłabiony.