Mała polana w lesie

Momentalnie w miejscu którym stał stworzył swojego klona sam zaś odskoczył szukając czegoś wzrokiem
- jesteś zbyt pewna siebie to cię kiedyś zgubi
powiedział patrząc uważnie na dziewczynę starał się zaobserwować każdy jej ruch, był przygotowany do obrony

Zeskoczyła z drzewa w bok i uderzyła od razu w ziemię. Ta zadrgała pod tobą i rozstąpiła się.

kiedy tylko udeżyła w ziemię wskoczył na gałąź drzewa obserwując całe otoczenie , przeskoczył z jednego drzewa na drugie podczas jej nieuwagi i przyczaił się w gęstych liściach

Przeskoczyłeś nad gałęzią i spadłeś z drugiej. Kobieta zaczęła biec do Ciebie. Zobaczyłeś na jej szyi zawieszony ochrainacz innej wioski.

Szybko pozbierał się i wstał spojrzał na dziewczynę był gotowy na wszystko kiedy chodziło o jego życie, zbliżała się szybko złożył pieczęć mrucząc coś pod nosem a kiedy była o kilka kroków od niego użył Kawarimi no Jutsu by zmienić swoje ciało w kawałek kory drzewa które dziewczyna przed chwilą ominęła, skoczył najszybciej jak potrafił w jej stronę i żucił kunai'a celując w jej plecy, następnie przekoziołkował miękko od boku dziewczyny i wykonał cięcie drugim kuni'em celując w jej nogę, szybko podniósł się i wskoczył na gałąź drzewa liściastego Nie miał wiele czasu lecz nie zamierzał się poddać jego duma mu na to nie pozwalała, jedynym sposobem to atak z ukrycia lub jakimś sposobem przechytrzyć przeciwnika

dziewczyna zrobiła zwinny unik w bok, lecz ciąłeś ją na wysokości kolan. Była wolna ale mocna. NIe wylądowałeś na drzewie, tylko musiałeś się złapać gałęzi, bo byś zleciał. dziewczyna uderzyła w drzewo, które się złamało na pół.

zeskoczył i przeturlał się w bok by drzewo nie przygniotło go, wstał i rozejrzał się po terenie znał je prawie na pamięć, zacisnął kunai w dłoni trzymając go w dziwny sposób ostrzem schowanym za nadgarstkiem , kiedy drzewo przysłoniło jego osobę swoimi gęstymi liśćmi znalazł w tym szansy dla siebie, przebiegł przez drobne gałęzie wykonując element zaskoczenia dziewczyna znajdowała się o niego o kola kroków sylwetkę miał zniżoną jakby gotową do obrony, wiedział że jak zaatakuje otwarcie dziewczyna zablokuje atak i wyprowadzi kontrę, podczas biegu złożył pieczęć kumulując chakrę, wytworzył 2 klony przed dziewczyną i jeden za nią następnie przyspieszył jeszcze bardziej i wysunął kunai'a zza nadgarstka starając się trafić w jej ramię, kiedy wykonał cięcie pobiegł dalej chowając się za drzewem

uderzyłeś, cała kombinacja si udała. Dziewczyna si rozpłynęła dosłownie. Usłyszałeś śmiech z gałęzi. tam siedziała taka sama dziewczyna, musiał być to wodny klon.

Przymknął oczy wiedział że nie jest na tyle silny by stawiać opór przez długi czas, zacisnął zęby i pięśi by za chwilę otworzyć oczy i spojrzeć w miejsce z którego dobiegał śmiech

Zaczęła składać pieczęcie, co nie było dobrym znakiem W jednej chwili ziemia zamknęła cię w więzieniu z ziemi.

W jego głowy przewijały się różne aspekty sytuacji, stał w miejscu nie mogąc poruszyć się

Poruszyć się mogłeś, lecz stawałeś się coraz słabszy. Twoja chakr'a została wysysana, po kilku chwilach zemdlałeś. Znów spotkałeś sam siebie.
-Jesteś za słąby aby pokonać kobiete...?-Ale nie zdążyłeś nic odpowiedzieć, ponieważ przebudziłeś się w szpitalu.

Rozejrzał się i usiadł pod dużym drzewem starał się wyciszyć wsłuchując się w szum drzew, odciął napływ myśli

nagle wszystko ucichło dla Ceibie. Byłeś tylko ty i twoje myśli twoje przemyślenia.

jego oddech stał się równomierny a w głowie pojawiła mu się myśl z poprzedniej nocy a mianowicie to coś przypominające żłówia

Widziałęś dokładnie, lecz był on troche inny od niego. POsiadał coś w styylu macek, niee chciałeś teraz o tym myśleć ponieważ obraz przerażał Cię.

Wykasował tą myśli i pomyślał o czymś innym

Na myśl przyszedł Ci mizuKage. Dawno go nie widziałeś, a miałeś tyle o nim myśli.

Ciekawiło go jedynie to dlaczego wcześniej nie powiedział że jest jego rodziną czyżby miało to jakieś powiązanie

Wszystko Ci się mieszało, lecz próbowałeś złożyć sobie wszystko w jedną, całość.

Najpierw zmarła matka, później ojciec ale co z Bratem nigdy wcześniej go nie było a teraz ? pojawił się jakby z nikąd
pomyślał

Myślałeś a czas upływał, tobie strasznie szybko minął, poniewaz te rozmyślenia pociągnęły Cię aż do wieczora.

Coś mi tu nie gra
powiedział do siebie, otworzył oczy i rozejrzał się, wstał spod drzewa i otrzepał się

Słońce z trudem przebijało się przez korony drzew. Ciemno się robiło.

Ruszył w stronę swojego mieszkania