Mieszkanie Reity

Zjadłeś pyszne rzeczy, lecz jakoś nie smakowało Ci to.

odszedł od stołu i rozejrzał się po mieszkaniu , nie był zbyt cierpliwy chciał jak najszybciej rozpocząć porządny trening w którym mógłby rozwijać swoje umiejętności.

Mieszkanie było puste. Sam byłeś, lecz tobie to nie przeszkadzało. Nagle usłyszałeś pukanie do drzwi. Kiedy poszedłeś sprawdzić kto to, zobaczyłeś dziewczynę twojego wzrostu. Była dosyć ładna.
-Cześć. mam nadzieję że nie przeszkadzam...-Powiedziała trochę speszona, z uśmiechem na twarzy.

- Cześć
odpowiedział i spojrzał na nią
- nie przeszkadzasz
dodał i zastanowił się chwilę

-Bo ja Cię widziałam na polanie... i jak się biłeś. Ludzie mówią o tobie różne rzeczy, a ja chciałam Cię jakoś przeprosić za kolegów..-Mówiła tak dziwnie, spuszczająć głowę.

- posłużyli mi jako trening, lecz możesz im przekazać żeby następnym razem uważali na słowa
dodał po chwili uważnie obserwując dziewczynę
- hmm a co takiego mówią inni
zapytał może ona znała odpowiedź

-Różne rzeczy, ale ja w to nie wierze..-Powiedziała pewna swojego.

- to znaczy co ?
zadał pytanie ponownie

- Ale jak powiem to powiesz mi jak masz na imię...?-Zapytała z zadziornym uśmiechem.

- zgoda
powiedział spokojnie

-Ludzie mówią że jesteś przeklęty, że posiadasz wewnętrzną moc... ale ja nie wiem czy to prawda..-Powiedział szczerze, patrząc w twoje Czerwone oczy.

- Reita
przedstawił się rozmyślając nad słowami dziewczyny

-A ja jestem Ami.. miło mi..-Powiedziała całkiem przyjacielsko, wyciągająć do Ciebie rękę.

Spojrzał na jej dłoń i również wyciągnął swoją chłodną dłoń w jej stronę, lecz niepewnie

-Słyszałam rozmowę Ciebie i sensei Mis... Może być dołączył do naszej klasy...-Powiedziała niepewnie, obejmując twoją dłoń swoją. Jej była ciepła i gładka.

- mam zamiar dołączyć do Akademii lecz nie wiem gdzie mnie przydzielą, mam tylko jeden cel i zrobię wszystko by go osiągnąć
po chwili powstrzymał się bo mógł powiedzieć za dużo

-Jaki cel...?-zapytała dociekliwie. Widać było że jest dobrze nastawiona do wszystkich, co było żadkością

- pozwól że zostawię to dla siebie
dodał po chwili namysłu, zauważył że była inna niż inni rówieśnicy nie unikała go wręcz przeciwnie starała się nawiązać kontakt

-Rozumie...- Powiedziała. Widziałeś jak oczami zerka co jakiś czas do środka mieszkania. Chyba chciała ocenić czy mieszkasz sam.
-To ja chyba pójdę.. przyjdź jutro o ósmej pod akademię..- Rzekła, robiąc krok do tyłu.

Przytaknął lekko głową porozumiewawczo patrząc na dziewczynę

Machnęła ręką na pożegnanie, odwracając się. Odbiegła, szybko.

Zamknął za nią drzwi i poszedł do swojego pokoju

Zaczynało się już ściemniać. Bardzo szybko stało sie ciemno, a tobie nachodziły różne myśli o tym co powiedziała dziewczyna, lecz wszystkie były jakieś... dziwne.

Postanowił się z tym przespać i tak właśnie zrobił

Nagle, stałeś na przeciwko siebie. Twoje odbicie, idealne.
-Jesteś zadowolony z siebie...? Mogłeś ją zabić, go też... wszystkich możesz..-Mówiłeś sam do siebie.