Mieszkanie Arashi

Niewielkie mieszkanie z 3 pokojami. Kiedyś dzieliła sie na 2 sypialnie matki i wspólna sypialnie rodzeństwa ale gdy dzieciaki dorastały chciały trochę prywatności. Matka z początku zgodziła się spać w salonie ale ostatecznie to miejsce zajął Arashi który przysiągł opiekować się matka i siostrą. Z niewielkim salonem łączona jest mała kuchnia. W mieszkaniu jest jeszcze tylko niewielka łazienka. Mieszkania w okolicy tego klanu wyglądają podobnie tylko najbogatsi żyją w wyższych standardach. Sam budynek jest a raczej był biały. Teraz widać na nim ślady po oszczerstwach pisanych farba na ścianach te których nie udało się zmyć. W okolicy nie ma nic ciekawego w końcu dzielnica ta jest na obrzeżach miasta.

Arashi meszka z siostra Mayą i Mamą Kejsą

Rozpoczynał się nowy dzień, dla Ciebie i dla wszystkich mieszkańców wioski. Wczorajszy dzień był dla Ciebie dosyć wykańczający, ponieważ pomagałeś siostrze w sprzątaniu niewielkiego mieszkania, poszedłeś z mamą na zakupy, do tego poszedłeś z siostrą chwilę pobiegać. niby tak mało, ale odczuwałeś to w swoich stawach. Spać położyłeś się późno, co spowodowało że zasnąłeś natychmiastowo. Obudziły Cię promienie słoneczne, który były rzadkością w tej wiosce. każdy taki dzień, wydawał sie dla każdego wyjątkowym, jakimś nadzwyczajnym w którym może stać sie coś niezwykłego. Prawda była taka, że nie różnił się od pozostałych, pochmurnych, zamglonych, z małym dodatkiem promieni słonecznych. Ogólnie wszędzie panowała cisza, na ulicach i w domu. Godzina była wczesna, przez co nie wyspałeś sie za bardzo. oczy prawie się nie otwierały, lecz z "siłą" ujrzałeś swój pokój. Swój, raczej wszystkich, ponieważ salon był ogólnie używany przez wszystkich.

Mimo wszystko uznałem ze pora wstać i zrobić coś na śniadanie zanim wstanie siostra i mama.

Ubrałeś się i ruszyłeś do kuchni, która nie była zbyt obszerna. Lodówka była pełna, ponieważ wczorajsze zakupy ją zapełniły. maiłeś prawie wszytko do wyboru.

Wziąłem ser i pomidory by z tego zrobić kilka kanapek dla reszty rodziny. Gdy skończyłem wziąłem sobie 2 kanapki a resztę zostawiłem na stoliku. Gdy je zjadłem poszedłem się umyć.

Przygotowałeś dosyć dużą ilość tych kanapek, dla rodziny. Skierowałeś się do łazienki, która okazałą się zamknięta.
-Zajęta!-Krzyknęła wręcz twoja siostra. Była dość cicha.

EEEEEEEEEE no dobra ale pośpiesz się jak możesz -.- Kiedy ona tam wlazła ?? Pytałem sam siebie i czekając aż łazienka się zwolni siedziałem w salonie.

Szczerze mówiąc, siedziałeś tam chyba z 30 minut kiedy usłyszałeś drzwi otwierające się od łazienki, lecz nie zobaczyłeś siostry, a za to usłyszałeś zamykające się JEJ drzwi od pokoju.

że o co kaman ?? co ona za dużo cukru we krwi i energii ?? jeszcze przez 5 minut byłem osłupiały ale gdy się otrząsnąłem wszedłem do łazienki. Gdy już tam się dostałem umyłem się a zaraz po tym wyszedłem.

Siostra wychodziło w momencie kiedy ty wchodziłeś. Była normalnie ubrana i normalnie wyglądała.
-To ja idę...wrócę popołudniu..-Powiedziała to do Ciebie po czym wyszła z domu. Ty dalej zdziwiony wszedłeś do łazienki i zrobiłeś codzienne sprawy.

eee zaczynam się niepokoić. Gdy wyszedłem z łazienki nie bardzo wiedziałem co mam robić.

nie musiałeś długo czekać, a usłyszałeś kroki mamy które kierowały się do drzwi. Otworzyły się i ujrzałeś w nich swoją mamę. Uśmiechnęła siędo Ciebie miło i podeszła powoli.
-Hej...-Powiedziała zaspanym głosem.

Cześć mamo zrobiłem śniadanie.......... Nic więcej nie mówiłem bo moja głowa zajęta była rozmyślaniem na temat tego iz niedługo będę mógł uczęszczać do akademii.

Stanęła przed tobą i pocałowała cie w czoło.
-Dziękuję bardzo...-Powiedziała do Ciebie miłym głosem. Usiadła przy stole i zaczęła powoli jeść. Zastanawiało Cię jak to będzie w tej akademii

Mamo idę trochę pobiegać na razie. Jak byłbym potrzebny to zostaw mi jakąś karteczkę albo po prostu mi powiesz jak wrócę. Może trochę wysiłku fizycznego pomoże mi ustabilizować myśli. Wybiegłem z domu.

-Uważaj na siebie...-Krzyknęła za tobą. Wybiegłeś z domu. Zacząłeś biegnąć w stronę obrzeża miasta, ponieważ najczęściej tam zaczynałeś biec przy granicach wioski. Widziałeś dzieciaki, trochę wyższe od ciebie, kierujące się do akademii.

Niedługo też będę tak uczęszczał ( oni muszą być gigantyczni xD ja jestem w chuj wyrośnięty jak na 11 latka xD ) Bieganie do o koła kiri było uspokajające a poza tym nie narażałem się tam na spotkanie kogoś kogo bym nie chciał. Gdyby nie to że na opasce miałem herb swojego klanu może nawet poza moja okolica byłbym nierozpoznawalny ale nie obchodziło mnie to. Byłem na tyle dumny ze swojego nazwiska że zawsze go nosiłem choć czasem oznaczało to kłopoty.

Spotykałeś parę ludzi, lecz nie zwracali na Ciebie uwagi. nagle, mężczyzna, starszy, dużo starszy, siedząc pod drzewem i paląc fajkę powiedział.
-Młody... cho tu..-Machnął na ciebie ręką.

Ogólnie bym to zignorował ale jakoś uznałem że zobaczę co ode mnie chce. Ta ?? Powiedziałem podchodząc.

-Ty jesteś Arashi...?-zapytał się normalnym głosem Ciebie.

hmnnnnn?? Zastanowiło mnie skąd zna moje imię. A co ? Zapytałem sie patrząc na niego nieco podejrzanie.

-A wiedziałem... taki mały, dziwny człowieczek...-Usłyszałeś wesoły głos dziadka który wstał z trudem. Podszedł do Ciebie i prawie czołem dotknął twojego czoła.
-Gdzie lecisz...?

Biegam. Odsunąłem się lekko od niego.

-Boisz się mały...?-Powiedział rozbawiony twoim zachowaniem. Znów sięprzysunął.

Nie ale nie lubię jak ktoś chucha mi w twarz lub jest zbyt blisko. Odpowiedziałem.